خط النسخ

     ค็อตตุ้ล นัศค์ เป็นค็อตที่เกิดขึ่นในยุคคอลีฟะห์อุซมาน  เนื่องจาท่านอุซมานเป็นที่รวมรวมกุรอ่านเป็นมุศฮัฟ จากเดิมที่ระจัดกระจายอยู่ตามสถานที่ต่าง และกุรอ่านนั้นเป็นค็อตุกูฟีย์กอดีมและอ่านยาท่านเลยคิดค้ค็อตนัศค์ขึ้นมา นัศค์แปลว่าคัดลอก คือ เขียนง่ายและสะดวกที่จะทำหลายเล่มเพื่อสงต่อไปยังหัวเมืองต่างๆ

     4 كوفي المائل (กูฟีย์ มาอิล)

       2 كوفي قديم (กูฟีย์ ก่อดีม)

     3كوفي مشرقي(กูฟีย์ มัชรอกีย์)

خط الكوفي

       ค็อตตุ้ลกูฟีย์ เป็นแรกที่มีการเขียนขึ้น ถูกพบครั้งแรกพบในแถบอิรัก ในเมืองกูฟะฮ์ เลยตั้งชื่อว่าค็อตกูฟีย์(ค็อตของชาวกูฟะฮ์)ลักษณะของค็อตชนิดนี้คือจะเป็นตัวเหลี่ยม เพราะในยุค่ก่อนนั้นการเขียนจะเขียนบนแผ่นหนัง ก่อนหิน หรือแผ่มไม้ จึงยากที่เขียนเป็นเส้นโค้ง

      ค็อตกููฟีย์มีหลายแบบ ในปัจจุบันที่พบมากคือ

             1 كوفي مربع (กูฟีย์ มุรเบี้ยะ)

ชนิดของค็อต

  ค็อตนั้นถูกแบ่งออกเป็น 2 รูปแบบ

๑.แบบดังเดิม 

      แบบดังเดิมนี้จะคงการเขียนมาตั้งแต่ยุคโบราณ จะสามารถแบ่งออกเป็นชนิดต่างๆ ได้ 8 ชนิด 

ได้แก่ ๑ ค็อตตุ้ลกูฟีย์

          ๒ค็อตตุ้ลนัซค์

          ๓ค็อตตุ้ลริกอะฮ์

          ๔ค็อตตุ้ลซุลุซ

          ๕ต็อตตุ้ลฟาริซีย์

          ๗ค็อตมัฆริบีย์

          ๘ค็อตตุ้ลดีวานีย์

๒.แบบประยุค

      แบบนี้จะเป็นการพัฒนาหรือต่อเติมไห้ดูสวยงามขึ้น เพื่อใช้ในการสื่อความหมายหรือเป็นรูปภาพตามต้องการ แบบนี้จะมีหมากหมายหลายชนิด แต่จะยกมาแบบที่เห็นทั่วไป

4.ยุคปัจจุบัน

        ในยุคนี้ค็อตได้กลายเป็นศิลปะแขนงนึง ที่นิยมมากในหมู๋ชาวอาหรับและในประเทศอื่นๆ ซึ่งองค์การยูเนสโก้ ได้จึงได้จัดไห้มีวันภาษาอาหรับโลกขึ้น ซึ่งผลจากการว่าภาษาอาหรับมีวัตธนธรรมที่โบราณ และเป็นหนึ่งในภาษาโบราณยังมีการใช้อยู่ (ภาษาโบราณ อื่นๆส่วนใหญ่ได้เป็นภาษาที่ตายแล้ว เช่น อักษรของชาวเยเมนโบราณ อักษรลาติน อักษรมายา อักษรลิ้มหรือคูนิฟอร์มในอียิปต์ เป็นต้น) และบุคคลที่ เก่งกาจหรือชำนาญที่สุดในด้านการเขียนค็อต ชื่อ อับดุลฆอนี อัลอานีย์ เป็นชาวแบกแดด ประเทศอิรัก ในปี 2009 และได้มีการนำวิชชานี้เข้าสอนเป็นหนึ่งสาขาของด้านภาษาอาหรับรองมาจากกาอ่านกอรี หรือการอ่านกุรอ่านโดยใช้ทำนองที่สวยงาม

عبد الغاني العاني